We zijn vertrokken

We zijn intussen alweer een poosje weg, hoog tijd voor een blogpost. Een kampeerplek met internet vinden is in Zweden nog niet zo evident, en snel internet lijkt haast onvindbaar. Helaas is dit onontbeerlijk voor het uploaden van schattige Ozzie foto's voor de thuisgebleven grootouders.

Maar laten we beginnen bij het begin: Hier zie je ons vertrekken vanuit het grootouderlijk huis in Bekkevoort, alwaar we de Hymer hebben opgehaald, en vanwaar uit we koers zetten naar Duitsland.

Duitsland is een groot land, er wonen veel mensen die allemaal begin juli op vakantie vertrekken, en liefst nog in het weekend. Daarom spenderen we de eerste 2 dagen van onze trip vooral in de file op de autoweg. Opvallend detail: Hollanders gaan op vakantie met de caravan, Duitsers met de mobilhome en Belgen die gaan niet.

We kamperen de eerste nacht en stukje van de autostrade af naast een meertje, alwaar Ozzie zich ontpopt tot een ware waterrat. Het voorzichtige pootjebaden mondt uiteindelijk uit in een heuse spetterpartij.

Hier zien jullie een foto voor Ozzie het water ingaat (de foto van toen ie eruit kwam hebben we moeten censureren...)

Na 2 dagen in de auto zitten zijn we het een beetje beu  en beslissen we een paar daagjes rust te houden. We zijn intussen op Fehrman, een Duits eiland van waaruit we later de boot naar Denemarken zullen nemen. We vinden een rustige kleine boerderijcamping middenin een natuurgebied.

We genieten van het mooie weer en maken wandel- en fietstochtjes naar de nabijgelegen haventjes, alwaar we tot de ontdekking komen dat Sabrina een boot gekocht heeft.

Wij gaan een iets grotere boot op en komen aan in Denemarken, waar het op de wegen gelukkig een stuk rustiger is. Onze eerste stop is de jachthaven van het pittoreske vissersdorpje Praesto.

Tijdens een fietstocht komen we langs het Hans Christian Andersen theatre park: een kleinschalig openluchttoneel voor kinderen, met een soort van sprookjesdorp eraan. We worden verwelkomd door een Willy Wonka achtige Deen met een hoge zwarte hoed die zingend en dansend rondhuppelt terwijl hij op een trekharmonica speelt. We nemen een kijkje, maar kunnen helaas niet blijven want den Ozz heeft behoefte aan een middagdut.

Meer Scandivavische avonturen van ons olijke trio in de volgende blogpost!