De struikelstad

Wij dachten dat het kampeerterrein in Stockholm erg was, in vergelijking met dat van Kopenhagen was dat een vijf sterren verblijf. Ok, in Kopenhagen is er de luxe van asfalt, dat stoft niet zoals het grint in Stockholm, maar daar is ook alles mee gezegd.

Het begint al met de campinguitbater: die heet Finn (maar 't is een Deen!). Hij vindt zijn camping de beste en mooiste die er is. Zelf leeft ie er in een krap containertje, wat tevens dienst doet als receptie. Dat zegt wat over zijn standaarden. Onze reservering vindt ie niet terug omdat Geert onze nummerplaat niet in de reserveringsmail heeft gezet maar in de topic van diezelfde mail. "I can't see that on my computer eh! Why keep people doing that, I need to teach them not doing that again and again..." Afin, uiteindelijk vindt ie het en krijgen we ons plekje. 

Ik schrijf bewust plekJE: Als sardientjes in een ton worden we naast mekaar op het terrein geschoven, veel plaats om buiten je luifel uit te draaien en op je terras te zitten is er niet. 

Oh ja, en dan is er nog de lokatie, prachtig gelegen vlak onder Dong Energy Factory naast de drukste invalsweg van heel Kopenhagen: Lawaaaaaai!

Wel wint deze camping met stip de prijs voor origineelste chemische toilet dump site:

Kopenhagen zelf is gelukkig wel heel mooi, al scheelt er iets met de Deense aannemers want ik ben nog nooit zo vaak op 1 dag gestruikeld over stoeptegels als daar (en Geert ook, dus het ligt niet aan mijn alcoholconsumptie). 

Ze hebben leuke speeltuintjes in de stad en cafeetjes met mooie namen.

Uiteraard poseren we bij de beroemde zeemeermin

Hoe mooi de stad ook is, na 2 nachten op "camping kwel" vluchten we weg naar onze volgende bestemming: Het eiland Mon, in het zuidoosten van Denemarken, waar we wandelen bij de indrukwekkende krijtrotskliffen

We rijden via een smal bruggetje naar de dorpje Nyord dat wel lijkt op een levend openluchtmuseum met al zijn oude boerenhuisjes. De Hymer laten we achter op een parkeerterreintje want auto's zijn er niet toegelaten.

We logeren ( tot onze opluchting) op een schitterende camping aan het strand.

En dan is het tijd om terug naar huis te rijden. Een verslag van onze terugrit in de volgende en laatste blog.

Zoek de fout en win een postkaart.