dinsdag 29 juni 2010

Van oost naar west

Ulan Bator

Beste blogfans, vooraleer jullie verder lezen, surf eerst even naar de volgende url en laat deze heerlijk meeslepende Mongoolse muziek een achtergrondgeluid vormen voor onze avonturen.


http://www.youtube.com/watch?v=OFBkFzsB0cg

Wij hoorden dit liedje van de immens populaire lokale Danny Fabri (voor de Hollanders:Jantje Smit) tot vervelens toe op onze reis door Mongolie: op restaurant, op cafe, als beltoon op gsm's en op de bus maar liefst 30 achter elkaar!

Naast onze trips door het platteland spenderen we ook enkele dagen in de hoofdstad: Ulan Bator (UB). Er wonen 1 miljoen mensen, de helft van de totale bevolking van Mongolie. De stad heeft eerder iets weg van een klein provinciestadje.



Je moet er enorm oppassen als je de straat oversteekt. Voetgangers hebben geen rechten. Auto's gaan sneller rijden in plaats van te vertragen, als een soort van waarschuwing naar de voetgangers "He, maak dat je wegkomt"

Maar UB is meer dan een dumpplaats voor lelijke betonnen Russische flatgebouwen. Er valt af en toe zelfs een streepje cultuur te beleven. Zo gaan wij naar de opera Fledermaus, in het Mongools. Dat is best leuk.


Het Boeddhistenklooster


Het busstation van de hoofdstad van Mongolie: er zijn geen perrons, borden met uurroosters of laat staan zelfs maar een stationsgebouw. Het is een stuk braakliggend terrein waarop kriskras, zonder enige logica, bussen staan gedrapeerd.



Wel is er gelukkig geen gebrek aan openbare toiletten (alias beerputten met een hokje eromheen)


De munteenheid in Mongolie is de Tugrug. Die munt doet het niet zo goed: 1 euro is 1600 tugrug. Ze hebben alleen biljetten, geen muntjes, en het hoogste biljet is slechts 20 000 tugrug waard (inderdaad beste rekenaars, een slordige 12 euro)
Als je dan op een meerdaagse tour wilt gaan, en het bedrijf aanvaardt geen visa kaart (wat ze nergens doen in Mongolie) leidt dit tot maffe hoeveelheden papiergeld.


Herinneren jullie je deze meisjes nog?

Inderdaad, de Koreanen uit de Gobi woestijn! Met de twee meest rechtse exemplaren gaan we een dagje paardrijden in het Terelj National Park, een uurtje rijden vanuit UB. Ook raken we via hen verzeild in een Koreaanse cultural performance show, waar we optredens van veel te hoog zingende mannen, ellenlange dansnummers en een bespeling van een soort van valsklinkende viool moeten doorstaan.


En dan komen we onze medebelg Michiel weer tegen, die het met zijn wilde haardos veel te warm heeft in het broeierige UB. Ik ontdek dat ik mijn roeping als kapper heb gemist.


Welkom in Rusland

Vanuit UB nemen we de trein naar Rusland. We delen de treincoupé met de Russische Buryatvrouw Dulgur.
De Buryats zijn met 350 000 mensen de grootste etnische minderheid in Siberie, Ze zijn van Mongoolse afkomst en zien er dus Aziatisch uit. Ze delen hun taal, tradities en godsdienst (boeddhisme en shamanisme) met de Mongoolse zuiderburen. Ze leven voornamelijk in de Buryat Republiek: de grensstreek van Rusland en Mongolië ten zuiden van Lake Baikal, hun hoofdstad is Ulan-Ude en daar gaan wij naar toe.

Voor het zover is moeten we natuurlijk eerst de grens oversteken. Dat verloopt relatief vlot: de trein staat aan elke kant van de grens vijf uur stil. Volgens de reisgids kan dit oplopen tot 12 uur in totaal, dus we hebben geluk!
Dit soort ceremonies worden we stilletjesaan gewoon, maar vooral van de Russen hadden we iets meer drama verwacht, we zijn een beetje teleurgesteld.
Onze coupé wordt slechts drie keer ondersteboven gehaald (1 keer aan de Mongoolse kant van de grens en tweemaal aan de Russische kant) om verstekelingen en illegale handelswaar op te sporen, en de inhoud van onze reistassen wordt niet eens bekeken. Ten slotte komt er nog een afschrikwekkende drugshond onze coupe besnuffelen.


Verder verloopt de treinreis traag maar gestaag, Sabrina maakt van de verveling een deugd en smeedt alweer nieuwe vriendschappen. Wij genieten van het uitzicht.




Ook Dulgur haalt het maximum uit haar tijd en bestudeert intens ons Engels-Russisch vertaalboekje. Ongeveer elk uur moet Geert van haar een examen afnemen en het resultaat is dat ze haar kennis van het engels tijdens deze treinrit verzesvoudigt! (Haar woordenschat van 5 woorden wordt maar liefst uitgebreid tot 30)


Ulan Ude

Op het station van Ulan-Ude worden we opgehaald door Meneer Vladimir, de eigenaar van het hostel waar we verblijven. De rit duurt 15 minuten en Vladimir vertelt honderduit over zijn stad. Helaas spreekt ook hij maar 5 woorden engels.

Vlakbij het hostel treffen we angstaanjagende taferelen aan. Wij letten in deze stad extra goed op Sabrina.


Rusland is het eerste land op deze reis waar we weer eens echt lekker brood kunnen eten, en oh wat smaakt een bordje puree goed na 2 maanden China en Mongolie. Op straat lopen mensen rond die er (afgezien van hun typerende Russische hoofden) net zo uitzien als wij. We worden in het Russisch aangesproken in de veronderstelling dat we lokale mensen zijn. We voelen ons eindelijk weer een beetje thuis. Alhoewel Europa geografisch nog wel een stukje van ons verwijderd is.

In het centrum van Ulan-Ude kun je het grootste Lenin standbeeld ter wereld bewonderen.
De Buryats geloven dat het enorme hoofd van Lenin er geplaatst werd als wraak voor hun verzet tegen de Sovjetisatie, maar wie het laatst lacht best lacht: Als je goed kijkt zie je dat Lenin's ogen er verdacht Aziatisch uitzien.


Ivolginsky Datsan is het centrum van het Russische Boeddhisme. Dit Tibetaanse klooster is 35 km buiten Ulan Ude gelegen. Het is een mooie serene plek, maar daar is dan ook alles mee gezegd. De busrit ernaartoe is nog opwindender dan het klooster zelf. Uiteraard ontbreken de typerende blauwe sjaals niet en ook woont er in het klooster een verliefd duivenkoppeltje.




Na een dagje Ulan-Ude stappen we de nachttrein op naar Irkutsk, de hoofdstad van Oost-Siberie en onze uitvalsbasis voor een tocht naar het mysterieuze Baikalmeer.

1 opmerking:

  1. Geniet maar driedubbel van jullie laatste werelddagen...
    Maar intussen tel ik toch af, hoor, nog 12 keer slapen...
    Tot dan!
    Knuffels
    LML

    BeantwoordenVerwijderen